БлогКэмптің маған да жетті сәлемі))

Осы өмірде «әттең» деп қалғандарымның ішінде ойып тұры орын алғаны: «Әттең! Блог Құрылтайға бара алмадым» дегенім.

Бәрі жабылып жазып жатыр, бір блогтен келесісіне асыға ауысып, Жанна не деді, Асхат ағай ше, Өркен қалай өрнектеді, Балдырған қандай күйде екен, Айконаның пікірі қалай, қисайған саусақтарымен түзулетіп Қисық інім не жазды деп талааааай блоггердің жазбасын оқып-қарап, мәз болып қалғаным есімде. Тек мида: «Барғанымда, мен де майда шүйдесіне дейін жазар ем» деген ой маза бермеді. Өкініп, өкініп, ақыры келесі жылда да болар АЛЛА жазса деп жұбатып, өз өзіме басу айтып, әрең өзіме келдім.

Ал енді, күтпеген жерден (Өркенге сувенир ала кел дегенім болмаса, әзілдеп) маған Алматылықтар сыйлық беріп жіберіпті. Оны маған Қарақыз айтқаны қашан, бірақ біресе тәнім ауырып (суық тиіп, Жанна қатысқан кездесуге бара алмай қалғаным бар), біресе жаным ауырып, ақыры естен де шығып кетті.

Өткен жексенбіде Қарақызбен кездесіп (негізі, ол есіме салмаса))), әңгіме айтып, екі тәттіқұмардың басы қосылып, балмұздақты сылқытып алдық та, Қарақыз төмендегі «сәлемдемені» салтанатты түрде сыйлады :))):

 

М

Үлкен бір дүниенің бөлшегі болғаныма қуанып, мәз болып отырмын. Сіңлім де таң қалып жатыр.))) 

Көп көп рахмет! Ұйымдастырушыларға, демеушілерге, мені ұмытппай, осы бір керемет заттарды беріп жібергендерге, жеткізгендерге және маған есіме салып, арнайы кездесіп қолыма ұстатқан Қарақызға)))

З.Ы. Сөйтіп менің де блог құрылтай жайлы болмаса да, соған қатысты бір пост жазуға мүмкіндік пайда болды)))

Тағы да көп көп рахмет! Алла разы болсын)))